In het NRC Handelsblad wordt sinds enige tijd elke zaterdag, op pagina twee, een column gedrukt met de titel Het Oordeel.
Daarin wordt door Rinskje Koelewijn op luchtige wijze een uitspraak van een rechter beschreven in allerlei zaken, maar zonder dat zij zelf kritische kanttekeningen toevoegt. En dat is zeer begrijpelijk, want dat geeft de lezer kans om zelf zijn eigen mening te vormen.
Maar wat ik vandaag lees, dat tart werkelijk elk voorstellingsvermogen.
Het betreft een van de meest vreselijke misdrijven denkbaar: uitkeringsfraude. Bijna iedere andere vorm van diefstal en fraude is minder erg dan deze, omdat bij deze variant de goedheid van de mens uitgebuit wordt. Dat geld is bedoeld om het leven voor bijvoorbeeld alleenstaande moeders dragelijk te maken. Het is er om ervoor te zorgen dat ook de mensen in onze maatschappij die, ondanks hun wil en inzet, onvoldoende inkomsten hebben, toch dagelijks brood op de plank krijgen.
Laat ik, deze wetenschap in het achterhoofd houdend, nu maar eens ter zake komen.
Ene Joop (45) en Frida (44), genieten beide een uitkering voor alleenstaanden. Doch door inspecteurs zijn sterke aanwijzingen ontdekt dat de verdachten reeds jaren samenwoont. En het is een misdrijf om niet op te geven dat men samenwoont, terwijl de uitkering op dat gegeven gebaseerd is. Fraude dus.
Maar wie zijn Joop en Frida eigenlijk? Ten eerste valt op dat beide gebruik maken van hun zwijgrecht. Dat is het recht van elke verdachte, en die vloeit voort uit het idee dat een verdachte niet mee hoeft te werken aan zijn eigen veroordeling. Maar al mag de rechter er niets uit afleiden, ik doe dat wel! En ik vind dit gewoon geen zuivere koffie.
Uit het stuk komt meteen naar voren hoe Joop door de mand gevallen is. Hij werd gearresteerd voor een bedrijfs inbraak en heeft vervolgens het adres van Frida opgegeven als zijn woonadres. Tijdens de huiszoeking op dat adres is ontdekt dat Joop een WAO uitkering heeft, terwijl er voldoende aanwijzingen waren dat hij samenwoonde met Frida, die in de bijstand zit. Zodoende is men de fraude op het spoor gekomen.
En het thema van de inbraak komt verderop nogmaals ter sprake: Frida heeft zelf tegen de politie gezegd dat ze nooit wat van Joop's inbraak-geld heeft gezien. Wat is dit? Nog meer inbraken? Nu kristalliseert in mijn geest langzaam het beeld van een beroeps crimineel, Joop de inbreker, die dus nota bene een WAO uitkering ontvangt.
De levensstijl van dit koppel is overigens minstens zo goed als van een gemiddeld gezin in het Gooi. De uitgaven zijn hoger dan de inkomsten en bovendien schenkt Frida haar dochter een brommer ter waarde van 3900 euro. Joop betaalt 2500 euro mee aan een borst-correctie voor Frida en er staat in het huis een TV van maar liefst 5500 euro. Dit zijn duidelijk mensen met grote financiële middelen.
Maar wat verklaart het frauderende duo? Joop won soms geld met gokken. En ook Frida won veel geld met gokken of in de loterij. De TV was overigens een cadeau van Frida's moeder. Wat een ongelooflijk geluk hebben deze mensen!
Zijn dit soms de nazaten van koning Midas? Of zijn er soms spontaan geldbomen op hunner beide ruggen gaan groeien? Is de lariekoek die zij beweren eigenlijk wel grondig onderzocht? Het lijkt van niet, maar het wordt verder niet vermeld.
De rechter vraagt ten slotte nog naar de persoonlijke omstandigheden. Joop, de beroeps inbreker, geeft aan lichamelijk afgekeurd te zijn, vanwege zijn rug. En hij heeft ook last van een hoop stress. Zeer begrijpelijk, dat zullen wel meer inbrekers hebben die regelmatig door agenten met knuppels achterna gezeten worden.
Ik zal maar ter zake komen. In deze rechtzaak zijn beide verdachten wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Ik herhaal: zij kregen vrijspraak.
Het geld dat zij ten onrechte gekregen hebben hoeven zij niet terug te betalen.
Misdaad loont dus.
Daarin wordt door Rinskje Koelewijn op luchtige wijze een uitspraak van een rechter beschreven in allerlei zaken, maar zonder dat zij zelf kritische kanttekeningen toevoegt. En dat is zeer begrijpelijk, want dat geeft de lezer kans om zelf zijn eigen mening te vormen.
Maar wat ik vandaag lees, dat tart werkelijk elk voorstellingsvermogen.
Het betreft een van de meest vreselijke misdrijven denkbaar: uitkeringsfraude. Bijna iedere andere vorm van diefstal en fraude is minder erg dan deze, omdat bij deze variant de goedheid van de mens uitgebuit wordt. Dat geld is bedoeld om het leven voor bijvoorbeeld alleenstaande moeders dragelijk te maken. Het is er om ervoor te zorgen dat ook de mensen in onze maatschappij die, ondanks hun wil en inzet, onvoldoende inkomsten hebben, toch dagelijks brood op de plank krijgen.
Laat ik, deze wetenschap in het achterhoofd houdend, nu maar eens ter zake komen.
Ene Joop (45) en Frida (44), genieten beide een uitkering voor alleenstaanden. Doch door inspecteurs zijn sterke aanwijzingen ontdekt dat de verdachten reeds jaren samenwoont. En het is een misdrijf om niet op te geven dat men samenwoont, terwijl de uitkering op dat gegeven gebaseerd is. Fraude dus.
Maar wie zijn Joop en Frida eigenlijk? Ten eerste valt op dat beide gebruik maken van hun zwijgrecht. Dat is het recht van elke verdachte, en die vloeit voort uit het idee dat een verdachte niet mee hoeft te werken aan zijn eigen veroordeling. Maar al mag de rechter er niets uit afleiden, ik doe dat wel! En ik vind dit gewoon geen zuivere koffie.
Uit het stuk komt meteen naar voren hoe Joop door de mand gevallen is. Hij werd gearresteerd voor een bedrijfs inbraak en heeft vervolgens het adres van Frida opgegeven als zijn woonadres. Tijdens de huiszoeking op dat adres is ontdekt dat Joop een WAO uitkering heeft, terwijl er voldoende aanwijzingen waren dat hij samenwoonde met Frida, die in de bijstand zit. Zodoende is men de fraude op het spoor gekomen.
En het thema van de inbraak komt verderop nogmaals ter sprake: Frida heeft zelf tegen de politie gezegd dat ze nooit wat van Joop's inbraak-geld heeft gezien. Wat is dit? Nog meer inbraken? Nu kristalliseert in mijn geest langzaam het beeld van een beroeps crimineel, Joop de inbreker, die dus nota bene een WAO uitkering ontvangt.
De levensstijl van dit koppel is overigens minstens zo goed als van een gemiddeld gezin in het Gooi. De uitgaven zijn hoger dan de inkomsten en bovendien schenkt Frida haar dochter een brommer ter waarde van 3900 euro. Joop betaalt 2500 euro mee aan een borst-correctie voor Frida en er staat in het huis een TV van maar liefst 5500 euro. Dit zijn duidelijk mensen met grote financiële middelen.
Maar wat verklaart het frauderende duo? Joop won soms geld met gokken. En ook Frida won veel geld met gokken of in de loterij. De TV was overigens een cadeau van Frida's moeder. Wat een ongelooflijk geluk hebben deze mensen!
Zijn dit soms de nazaten van koning Midas? Of zijn er soms spontaan geldbomen op hunner beide ruggen gaan groeien? Is de lariekoek die zij beweren eigenlijk wel grondig onderzocht? Het lijkt van niet, maar het wordt verder niet vermeld.
De rechter vraagt ten slotte nog naar de persoonlijke omstandigheden. Joop, de beroeps inbreker, geeft aan lichamelijk afgekeurd te zijn, vanwege zijn rug. En hij heeft ook last van een hoop stress. Zeer begrijpelijk, dat zullen wel meer inbrekers hebben die regelmatig door agenten met knuppels achterna gezeten worden.
Ik zal maar ter zake komen. In deze rechtzaak zijn beide verdachten wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Ik herhaal: zij kregen vrijspraak.
Het geld dat zij ten onrechte gekregen hebben hoeven zij niet terug te betalen.
Misdaad loont dus.
Reacties