De NOS plaatste onlangs een bericht over het toepassen van snelheidsbegrenzers in auto's om de jaarlijkse stijging in het aantal verkeersongevallen te kenteren. Onderzoek heeft opnieuw gestaafd dat er een verband is tussen te hard rijden, en de kans op een dodelijk verkeersongeval. Derhalve opperen verkeersexperts dat het verplichten van automatische snelheidsbegrenzers in auto's honderden verkeersdoden per jaar kan schelen.
In het NOS bericht staat verder dat professor G.P. (Bert) van Wee, hoogleraar "Transport Policy" aan de TU Delft, meent dat een maatschappelijk gebrek aan acceptatie van snelheidsbegrenzers debet is aan de politiek onwil dergelijke systemen te implementeren. Kortom, omdat automobilisten de snelheidsbegrenzers niet willen zal de politiek het ook niet invoeren. Ik ben het wel een beetje eens met professor Van Wee, maar ik meen ook dat andere overwegingen over het hoofd gezien worden.
Wettelijk verplichte snelheidsbegrenzers zijn geen noviteit en worden al decennia toegepast in brommers, snorfietsen, brommobielen, en vrachtwagens. Maar ik zou dat beleid niet als een eclatant succes willen aanmerken. Met de snelheidsbegrenzers wordt namelijk op grote schaal geknoeid. Dan betreft het vooral scooters die al door een simpele ingreep in de aandrijving een stuk harder kunnen. Ik heb het dus niet over het vergroten van het geleverde vermogen door de motor, maar echt alleen over het onklaar maken van de snelheidsbegrenzer. Het omzeilen van de snelheidsbegrenzer gebeurt bij snorfietsen zelfs zo vaak, dat de politiek besloten heeft een helmplicht in te stellen, en dat snorfietsen binnenkort zelfs niet meer op de fietspaden mogen rijden. Vrachtwagenchauffeurs vragen garages vaak de begrenzer hoger in te stellen, hoewel de chauffeurs meestens per uur betaald worden en niet per kilometer. Daarom rijden vrachtwagens vaak rond de 90 op de snelweg terwijl ze niet harder dan 80 zouden moeten kunnen.
De markt voor snelheidsbegrenzers kent dus een bijna even grote schaduw markt van technische hulpmiddelen om de begrenzers aan te passen, of zelfs geheel onklaar te maken. Dus als de politiek snelheidsbegrenzers verplicht op auto's, dan voorspel ik gouden tijden voor fabrikanten van methoden en technieken om deze begrenzers weer uit te schakelen. Het invoeren van snelheidsbegrenzers op auto's moet bovendien in heel Europa gebeuren. Anders zul je bijvoorbeeld zien dat Nederlanders katvangers in de buurlanden gebruiken om met een buitenlands kenteken te kunnen rijden—in een buitenlandse auto die dus niet begrensd is. En hoe gaat de politie dit allemaal controleren? Door regelmatig auto's op een rollerbank te zetten voor controle, zoals ze dat met scooters doen?
Ik denk eerder dat zelf-rijdende auto's de toekomst hebben. Waarom investeert de overheid daar niet veel meer in? In een geheel autonoom voertuig is er een veel grotere acceptatie van snelheidsbegrenzing, want het 'competitieve' element—de mens—is eruit gehaald. De snelheidsbegrenzer zou niet in de auto gebouwd moeten worden, maar in de chauffeur zelf! Nu is de snelweg soms nog een racebaan, waar dagelijks uiterst gestresste mensen proberen sneller te zijn dan al die andere gestresste mensen. Om als eerste over een denkbeeldige finishlijn te rijden, tegelijkertijd proberend een snelheidsboete te vermijden die hoger is dan bij zijn inkomen past. Maar ondanks al dat gejakker komen we nog altijd te laat aan. Het zorgt namelijk voor files, waardoor we niet hard kunnen. En het zorgt ook voor ongevallen, waardoor we niet hard mogen.
Nee, dan liever autonoom bestuurde auto's—onderling verbonden met een netwerk—die zo anticiperend rijden dat er geen files meer ontstaan. En dus ook veilig veel harder kunnen rijden. Geen files, en met 250km/h of iets dergelijks in een geruisloze elektrische auto onderweg naar je bestemming. En je kunt 's ochtends dus gewoon nog even doorslapen... al zal de rit zo kort zijn dat het meer een powernap wordt. Wie wil dat niet?
Reacties