Soms zie ik op een webpagina iets waarvan ik bij mezelf denk "Goh, wat dom." Zo ook gisteren, toen ik op de webpagina van de NOS keek. Ik kwam daar namelijk een item tegen over dat rare 'zelfmoordpoeder', waar Coöperatie Laatste Wil onlangs uitgebreid mee in het nieuws is gekomen. De NOS heeft nu vervolgens een uitgebreid stukje geplaatst, inclusief een gefilmd interview, met ene Rob Lemmens die online allerlei chemicaliën verkoopt. Het was de heer Lemmens namelijk opgevallen dat er sedert de media aandacht opeens veel meer bestelling dan gewoonlijk binnenkomen voor een bepaald wit poedertje in zijn assortiment. En dit heerschap zegt ook aanwijzingen te hebben gevonden dat zijn poedertje op 'internet fora' wordt aanbevolen als gelijkwaardig alternatief voor het 'zelfmoordpoeder' van Coöperatie Laatste Wil.
Zowel Coöperatie Laatste Wil, de NOS, en deze internet handelaar houden de naam van het 'zelfmoord poedertje' angstvallig geheim. Maar als je iets onder de pet wilt houden, dan moet je het wel goed doen en echt zo min mogelijk informatie prijsgeven. Dus dan moet je bijvoorbeeld ook niet het poedertje tonen, of erbij zeggen hoe het eruit ziet en hoeveel je nodig hebt voor een dodelijke dosis. Vooral ook niet erbij zeggen wat de reguliere, industriële toepassingen zijn. En absoluut niet erbij schrijven wie deze internet handelaar is, en hoe zijn bedrijf heet. Dat is namelijk niet slim.
Waarom is dat niet slim? Omdat mensen nieuwsgierig zijn. En je zou verwachten dat een organisatie als de NOS—die immers alleen maar bestaat om uitgerekend in deze menselijke behoefte te voorzien—dat intussen wel zou weten. Als men in een nieuwsbericht geheimzinnig doet over een gevaarlijk wit poedertje, en dat het maar beter is dat niet iedereen weet hoe dat spul heet, dan voel ik juist een enorme, onbedwingbare aandrang om precies het tegenovergestelde te doen. Dus om met gezwinde spoed te achterhalen wat voor een poeder dat is. Terwijl me dat normaliter waarschijnlijk geen bal zou interesseren.
Wat voor aanwijzingen heb ik daarvoor nodig? Mijn speurtocht zou het makkelijkst zijn als ik wist hoe het eruit ziet, wat de normale toepassingen zijn, met een indicatie van de toxiciteit, en waar je het eventueel kunt bestellen. Maar dit is zou dan ook echt de ideale situatie zijn, dus eerst maar even kijken wat voor informatie ik bij de NOS kan vinden. Welnu, de NOS vertelt mij dat het mysterieuze goedje een wit kristallijn poeder is, die als conserveermiddel wordt gebruikt om de houdbaarheid van vlees en vis te verbeteren, dat een dosering van 10–15 gram dodelijk is, en dat ene Rob Lemmens het in zijn webshop verkoopt. Ha, kijk aan! Ik krijg zowaar alle informatie die op mijn wenslijstje staat als op een dienblad geserveerd.
Ik gebruik eerst de uiterlijke eigenschappen en toepassingen, en zoek daarom op google met de zoektermen 'white powder preservative meat fish'. De zoekresultaten beperk ik tot 'Images', want dan kun je wat makkelijker de witte poedertjes eruit pikken. Vervolgens is het slechts een kwestie van klikken op wat plaatjes met witte poedertjes, de namen in de onderschriften opzoeken met google, en dan tot slot dan de meest toxische stof daaruit selecteren. Kinderlijk eenvoudig.
Ik gebruik eerst de uiterlijke eigenschappen en toepassingen, en zoek daarom op google met de zoektermen 'white powder preservative meat fish'. De zoekresultaten beperk ik tot 'Images', want dan kun je wat makkelijker de witte poedertjes eruit pikken. Vervolgens is het slechts een kwestie van klikken op wat plaatjes met witte poedertjes, de namen in de onderschriften opzoeken met google, en dan tot slot dan de meest toxische stof daaruit selecteren. Kinderlijk eenvoudig.
Na een werkelijk belachelijk korte zoektocht—een paar minuten—was de beste kandidaat gevonden: Natriumnitriet. Met een LD50 van 180 mg ⋅ kg -1 in ratten is natriumnitriet absoluut een dodelijk goedje. Maar vervolgens lees ik ook een medische casus van een groep Japanse artsen, waarin ze beschrijven hoe een 28 jarige man door hun doeltreffende behandeling ternauwernood een dosering van 15g natriumnitriet overleefde. De patiënt had na zijn herstel toegegeven dat het een zelfmoord poging betrof, en het was dus ook precies de dosering die de NOS vermeld. Dat kan bijna geen toeval meer zijn.
Vervolgens ben ik maar even gaan kijken hoe makkelijk je dit spul online kunt kopen. Ik typ 'natriumnitriet kopen' in de zoekbalk van google, en het eerste resultaat is een webwinkel die 'De Oplosmiddelspecialist' heet. En als ik daar kijk onder welke naam dit bedrijf is geregistreerd, dan kom ik zowaar uit op RL Trading; het bedrijf van Rob Lemmens! Zie onderstaande 'screenshot'.
Inmiddels is die rode tekst alweer verwijderd, maar helaas niet snel genoeg om te voorkomen dat ik het kon zien. En dergelijk gedrag bevestigt toch wel enigszins mijn vermoeden. Dus bovenal dankzij de stuntelige inspanningen van Coöperatie Laatste Wil, de NOS, en Rob Lemmens weten we nu allemaal vrijwel zeker de naam van het stofje, waarvan de Coöperatie Laatste wil, de NOS, en Rob Lemmens juist niet willen dat we dat weten. Is dat niet ironisch? En toch is het is maar goed dat we de naam wel weten. Het woord 'euthanasie' betekent immers 'milde dood', doch het innemen van natriumnitriet zorgt eigenlijk helemaal niet voor een 'milde dood'. Integendeel. Kijk nog maar eens goed naar die Japanse casus, het is gewoon een ontzettend nare verstikkingsdood. Als dit inderdaad de rotzooi is die Coöperatie Laatste Wil haar leden aanbeveelt, dan is dat naar mijn mening totaal onverantwoord.
Er bestaan ook echt veel betere middelen en methoden voor dit doel, dus ik snap überhaupt niet waarom iemand natriumnitriet hiervoor zou aanbevelen. Dat spul is er gewoon niet geschikt voor, en zoals de Japanse casus aantoont is het gebruik ervan voor een (poging tot) zelfmoord dus ook niet eens een 'nieuwe' toepassing. Om deze redenen zie ik geen moreel/ethisch bezwaar tegen het publiceren van de vermoedelijke naam van deze stof, net zoals ik geen bezwaar heb tegen het noemen van andere toxische stoffen waarvan we ook allang weten dat die bij overdosering leiden tot een pijnlijke dood. Zoals paracetamol, bijvoorbeeld.
Over andere stoffen en methoden die daarentegen wel zeer geschikt zouden zijn, ga ik helemaal niets schrijven. Zelfs geen hints. Daar ligt voor mij de grens. Want ik denk dat mijn schrijfsel misschien ook vrij aardig laat zien hoe weinig informatie je nodig hebt om van alles op internet op te zoeken.
[UPDATE]
Heb uit nieuwsgierigheid zo-even ook een item van nieuwsuur bekeken, waarin de psychiater Boudewijn Chabot werd geïnterviewd. En die zegt dat er twee 'zelfmoordpoeder' varianten zijn, beide kennelijk aanbevolen door een voormalig arts uit Australië die Philip Nitschke heet. Ook de naam van dat andere poeder wordt zorgvuldig geheim gehouden, dus vanzelfsprekend heb ik de naam daarvan ook in een mum van tijd achterhaald. Dankzij het noemen van de naam Philip Nitschke werd de zaak eigenlijk heel eenvoudig, want deze man twittert er lustig op los. Een beetje de Donald Trump van de doe-het-zelf euthanasie, zullen we maar zeggen. Vooral de eerste zin in onderstaand twitter bericht was bijzonder verhelderend.
Maar dit spul is dus ook rotzooi. En inderdaad uiterst giftig, want er zijn zelfs best wat bedrijfsongevallen bekend van werknemers die er door onzorgvuldig handelen aan overleden. Een dodelijke dosis zorgt onder andere voor zware kloppende hoofdpijn, kotsen, misselijkheid, duizeligheid, diaree, hartkloppingen, epileptische aanvallen, blindheid, en verwardheid. Nou, dat klinkt allemaal ook beslist niet als een 'goede dood'. Dus ook in dit geval vind ik het onbegrijpelijk dat iemand zo'n middel aanbeveelt voor een dergelijk doeleinde.
Vervolgens ben ik maar even gaan kijken hoe makkelijk je dit spul online kunt kopen. Ik typ 'natriumnitriet kopen' in de zoekbalk van google, en het eerste resultaat is een webwinkel die 'De Oplosmiddelspecialist' heet. En als ik daar kijk onder welke naam dit bedrijf is geregistreerd, dan kom ik zowaar uit op RL Trading; het bedrijf van Rob Lemmens! Zie onderstaande 'screenshot'.
Inmiddels is die rode tekst alweer verwijderd, maar helaas niet snel genoeg om te voorkomen dat ik het kon zien. En dergelijk gedrag bevestigt toch wel enigszins mijn vermoeden. Dus bovenal dankzij de stuntelige inspanningen van Coöperatie Laatste Wil, de NOS, en Rob Lemmens weten we nu allemaal vrijwel zeker de naam van het stofje, waarvan de Coöperatie Laatste wil, de NOS, en Rob Lemmens juist niet willen dat we dat weten. Is dat niet ironisch? En toch is het is maar goed dat we de naam wel weten. Het woord 'euthanasie' betekent immers 'milde dood', doch het innemen van natriumnitriet zorgt eigenlijk helemaal niet voor een 'milde dood'. Integendeel. Kijk nog maar eens goed naar die Japanse casus, het is gewoon een ontzettend nare verstikkingsdood. Als dit inderdaad de rotzooi is die Coöperatie Laatste Wil haar leden aanbeveelt, dan is dat naar mijn mening totaal onverantwoord.
Er bestaan ook echt veel betere middelen en methoden voor dit doel, dus ik snap überhaupt niet waarom iemand natriumnitriet hiervoor zou aanbevelen. Dat spul is er gewoon niet geschikt voor, en zoals de Japanse casus aantoont is het gebruik ervan voor een (poging tot) zelfmoord dus ook niet eens een 'nieuwe' toepassing. Om deze redenen zie ik geen moreel/ethisch bezwaar tegen het publiceren van de vermoedelijke naam van deze stof, net zoals ik geen bezwaar heb tegen het noemen van andere toxische stoffen waarvan we ook allang weten dat die bij overdosering leiden tot een pijnlijke dood. Zoals paracetamol, bijvoorbeeld.
Over andere stoffen en methoden die daarentegen wel zeer geschikt zouden zijn, ga ik helemaal niets schrijven. Zelfs geen hints. Daar ligt voor mij de grens. Want ik denk dat mijn schrijfsel misschien ook vrij aardig laat zien hoe weinig informatie je nodig hebt om van alles op internet op te zoeken.
[UPDATE]
Heb uit nieuwsgierigheid zo-even ook een item van nieuwsuur bekeken, waarin de psychiater Boudewijn Chabot werd geïnterviewd. En die zegt dat er twee 'zelfmoordpoeder' varianten zijn, beide kennelijk aanbevolen door een voormalig arts uit Australië die Philip Nitschke heet. Ook de naam van dat andere poeder wordt zorgvuldig geheim gehouden, dus vanzelfsprekend heb ik de naam daarvan ook in een mum van tijd achterhaald. Dankzij het noemen van de naam Philip Nitschke werd de zaak eigenlijk heel eenvoudig, want deze man twittert er lustig op los. Een beetje de Donald Trump van de doe-het-zelf euthanasie, zullen we maar zeggen. Vooral de eerste zin in onderstaand twitter bericht was bijzonder verhelderend.
Als we even buiten beschouwing laten dat de beste man in zijn twitter epistel een artikel citeert waarin zijn methodiek juist bekritiseert wordt, dan valt eigenlijk vooral die gekke vraag op: Airbags versus Australian pig bait? Maar in Australië wordt natriumnitriet inderdaad gebruikt als gif tegen wilde varkens. Dus die eerst zin lijkt mij dan een amper verholen verwijzing naar de twee dodelijke poeders. Als dat zo is, dan is vervolgens de vraag wat dan het dodelijkste poedertje is die in Airbags gebruikt wordt. En dat is ook snel duidelijk: Natriumazide.Airbags v. Australian pig bait? It's time to get serious about the #euthanasia @PeacefulPill of Drion https://t.co/HgVdIGV3Gd
— Philip Nitschke (@philipnitschke) September 12, 2017
Maar dit spul is dus ook rotzooi. En inderdaad uiterst giftig, want er zijn zelfs best wat bedrijfsongevallen bekend van werknemers die er door onzorgvuldig handelen aan overleden. Een dodelijke dosis zorgt onder andere voor zware kloppende hoofdpijn, kotsen, misselijkheid, duizeligheid, diaree, hartkloppingen, epileptische aanvallen, blindheid, en verwardheid. Nou, dat klinkt allemaal ook beslist niet als een 'goede dood'. Dus ook in dit geval vind ik het onbegrijpelijk dat iemand zo'n middel aanbeveelt voor een dergelijk doeleinde.
Reacties
Dat maakte het enigszins een persoonlijke uitdaging.
Dezelfde omliggende landen hadden ineens geen bezwaar aan Nederland te leveren, wanneer de opdracht via een andere locatie werd geplaatst... Keurig per post verstuurd, en weer retour afzender gestuurd, uiteraard.
Het 2e middel is lastiger te bestellen in verband met het transport dat onder ADR 6.1 gevaarlijke stoffen valt, en wat dus een speciaal transport vereist.
Eerlijk gezegd waren de risico's aan het transport van dit product naar mijn mening te onverantwoord om zoiets voor de grap te bestellen.
Wanner het uitgangspunt een waardig afscheid zou moeten zijn, in bijzijn van de familie, zouden beidde middelen in mijn ogen niet geschikt zijn, niet met de genoemde bijwerkingen.
Helaas wordt dit dus wel zo voorgeschoteld, wat ik zeer kwalijk vind, in zekere zin zelfs oplichting.
Zelfs op het werk hebben we middelen staan die veel effectiever, en vrij te krijgen zijn, waarmee je tussen 15-30 minuten rustig inslaapt. Ik ben blij dat ze deze middelen niet kennen en uiteraard noem ik die niet hier.
.
Het besef dat je binnen handbereik iets hebt waardoor je zacht wegglijdt, zal velen de gemoedsrust verschaffen die wellicht maakt dat je het lijden het langste volhoudt.
Reacties als 'ik ga dit middel hier zeker niet vermelden' hebben een groot lekker puh- gehalte, erg flauw. En niemand gaat de NS aanklagen dat iemand zich voor de trein heeft geworpen.
Ze zijn klaar met onderzoeken en behandelingen en de dokter en de specialisten kunnen niks meer voor me doen en daarom was ik blij dat er mogelijk een middel vrij verkrijgbaar was maar dat gaat nu niet meer door,baal als een stekker en nu ga ik maar weer op zoek naar een middel om pijnloos uit mijn lijden verlost te worden.
Ik zou zo graag over een volwaardig en veilig laatste-wil middel willen beschikken. Alles zou ik daarvoor over hebben. Niet voor nu maar voor later. Voordat ik lid werd van de coöperatie had ik via een betrouwbare deskundige bron het adres van iemand uit het buitenland verkregen die een volwaardig middel verkoopt. Het grote risico is voor de koper (transport). Dus ben ik er vanaf gestapt en bij de coöperatie uitgekomen. Eerst met veel hoop nadien brak ook deze laatste strohalm. Ik sta weer aan het begin en als ik ooit uit het leven wil stappen wanneer het voor u mij genoeg is geweest moet ik toch de klassieke methodes gaan overwegen.(en nee, ik hoef niet te genezen van de één of andere aandoening die ik niet heb overigens). Ik huiver wel bij het idee daarom berg ik deze gedachten voorlopig op in een "verborgen zolderkamertje" van mijn brein. Ik probeer vooralsnog te genieten van elke zonnestraal en de moed te putten om het leven (een waardevolle -) invulling te geven.
En over de personen die zulke poedertjes verkopen: Geld vinden ze belangrijker dan een zuiver geweten
twee boeken heb ik gekocht, sta nog even ver.
de producten die worden aanbevolen, worden hier weerlegd als zijnde een afschuwelijke
dood te veroorzaken. Wij hebben hulp nodig! betrouwbare informatie, legaal en toegankelijk maken van euthanasie. een mensenleven is niks waard voor hun, maar owee als je dood wilt, dan mag dat niet. wat een zever in pakskes. we hebben niet gevraagd om hier te komen toch??